BĘDĘ MAMĄ PO RAZ DRUGI!

Ciąża, Czas przygotowań, Dziecko

BĘDĘ MAMĄ PO RAZ DRUGI!

Jakiś czas temu podzieliłam się z Wami tą radosną nowiną w mediach społecznościowych. Tak, nasza rodzina wkrótce się powiększy! Z tej okazji postanowiłam też napisać Wam nieco więcej tutaj, na blogu. Opowiedzieć o naszej historii, przeżyciach i planach. Opisać swoje przemyślenia, obawy i odczucia. O tym, że nie wszystko można przewidzieć i czasem trzeba poczekać na właściwy moment. Zapraszam na post 🙂

jak być dobrą mamą, blog parentingowy, o byciu mamą

Czy czuję strach?

Nie boję się nieprzespanych nocy, kolek i płaczu. Nie przeraża mnie ilość pracy, całkowite poświecenie i oddanie. Nie wątpię by zabrakło we mnie miłości i czułości dla drugiego dzieciątka. Nie czuję strachu przed powiększeniem się naszej rodziny. Wiem, że dziecko to największy cud jakim może obdarować nas życie. Ale…

Przyznam Wam się szczerze, że jedynie o co się boję to o zdrowie maleństwa. Nikogo to pewnie nie zdziwi, lata lecą, sama jestem już po trzydziestce, a mój mąż jest starszy ode mnie o dobrych kilka lat. Z genetyki doskonale pamiętam wszelkie mutacje genowe i chromosomowe wynikające między innymi ze starzenia się organizmu. Jak w poprzedniej ciąży nie myślałam o tym wcale, tak teraz mam świadomość upływającego czasu. Do tego pandemia koronawirusa potęguje obawy. Oczywiście wierzę i modlę się, by nasze dzieciątko było w pełni zdrowe. Jednak strach jest i pewnie pozostanie on do dnia porodu. Oczywiście dbam o siebie na tysiąc procent, zdrowo się odżywiam (nie ma mowy o lampce wina na trawienie bo “jedną ponoć można”). Staram się, by codziennie w jadłospisie naszej rodziny znajdowały się warzywa i owoce (wczesna wiosna niestety znacznie to utrudnia ale korzystam też z gotowych mrożonek i konfitur babci :)). Trudniej w tej ciąży ze sportem bo przez miesiąc siedzieliśmy zamknięci w domu (zakaz przemieszczania się), a teraz zostają jedynie spacery (z chęcią udałabym się na pływalnię ale baseny niestety zamknięte). Staram się jak mogę i liczę na to, że moje starania zaowocują w zdrowym maleństwie.

będę mamą, sesja ciążowa, jak zrobić zdjęcia w ciąży, ciąża

Za duża różnica wieku między dziećmi.

Nasze dzieci będzie dzieliło prawie 5 lat różnicy. To bardzo dużo, wiem. Jednak… Kiedy urodził się Janek nie wyobrażałam sobie ciąży przez kolejne lata. Synek był wspaniałym niemowlakiem, dobrze się rozwijał, jednak pierwsze tygodnie zapadły nam w pamięć na długie miesiące. Kolki, całodzienny, nieutulony płacz, a przy tym nasza bezsilność i ogromny niepokój. Sami stawaliśmy się strzępkiem nerwów, próbując radzić sobie w nowej sytuacji. Po kilku miesiącach było lepiej, jednak wspomnienie pozostało. Dynamiczny i intensywny rozwój synka w późniejszym okresie zrekompensował trudny początek. Kiedy miał 10 miesięcy stawiał pierwsze kroki i rozpoczął adaptację w żłobku. Ja wówczas wróciłam do pracy na pełen etat, by móc dalej rozwijać się zawodowo (w końcu uwielbiam swoją pracę i bardzo chciałam wrócić do bezpośredniej relacji z pacjentem). Cieszyłam się z apteki, do której trafiłam. Miałam świetny zespół, w tym młodą mamę dwójki dzieci z którą codziennie wspierałyśmy się i dzieliłyśmy doświadczeniem. Janek uwielbiał żłobek, chętnie uczęszczał do placówki więc całkowicie zapomnieliśmy o rodzeństwie. I choć to dziwnie brzmi to właśnie tak było- głowa totalnie zajęta innymi sprawami, tym bardziej, że snuliśmy plany o większym mieszkaniu. Tak po kilku miesiącach podjęliśmy decyzję o sprzedaży szeregowca w którym to ówcześnie mieszkaliśmy. To była pełna wzniesień i wzlotów podróż. Od udanej sprzedaży, przez przeprowadzkę do tymczasowego, wynajmowanego mieszkania w bloku po zakup działki i budowę. Uwierzcie lub nie, to zdecydowanie nie był czas na powiększanie rodziny. Ogrom stresów, nerwów, czekania na ludzi, którzy solidnie wykonają swoją pracę, a przy tym nie wezmą za to góry pieniędzy. Gdzieś z tyłu głowy wciąż myśleliśmy, że Janek potrzebuje rodzeństwa, a ja strasznie zaczęłam tęsknić za obecnością maleństwa w domu. Coraz częściej o tym myślałam, a widząc a aptece świeżo upieczone mamy, czułam ogromny instynkt macierzyński. I tak dwa tygodnie po przeprowadzce zobaczyłam dwie kreski na teście ciążym <3 To był przepiękny i zdecydowanie wyczekany dzień.

sesja ciążowa, mama z brzuszkiem, będę mamą, w ciąży

To będzie inne macierzyństwo.

Przy pierwszej ciąży nie wiedziałam czego się spodziewać- opieka nad nowonarodzonym dzieckiem była trudnym i zupełnie nowym doświadczeniem. Zresztą dopiero co studia skończyłam, więc moje życie było wcześniej zupełnie inne! Mało wiedziałam o opiece nad noworodkiem, uczyłam się sama, pokazując Wam przy tym naszą codzienność. Nie było łatwo ale wiele Waszych rad znacznie ułatwiło mi te chwile. Teraz wiem, że będzie zupełnie inaczej. Wyczekane, stęsknione, wymarzone macierzyństwo to mimo trudu, najpiękniejszy czas. Mam też większe doświadczenie, a tym samym wewnętrzny spokój. Radością będzie nocne tulenie, karmienie piersią dwanaście razy dziennie i co godzinne zmienianie pieluszki. Kiedy się bardzo czegoś pragnie, nic nie stoi na przeszkodzie i nawet najcięższa rzecz nie stanowi problemu! Najważniejsze, że będziemy mogli być razem, że nasza rodzina będzie w komplecie, cała i zdrowa.

będę mamą, sesja ciążowa, brzuszek, ciąża
sesja ciążowa, blog parentingowy, będę mamą

Wszystkie zdjęcia w tym poście wykonał dla Was Janek 🙂 Rośnie mi mały fotograf!

7 komentarzy

  1. Stonava

    23 listopada 2021 at 10:14

    U mnie druga ciąża na dużo mniejszej spinie i większa samodzielność, przy pierwszej przesadnie na siebie uważałam.

    1. Aborcja Czechy

      13 maja 2022 at 12:22

      Bardzo dobre podejście, wszystko z umiarem.

  2. Alicja Kwiatkowska

    26 maja 2020 at 07:52

    Ogromne gratulacje! My jeszcze czekamy na tak miłą wiadomość 😉

  3. Marta

    16 maja 2020 at 20:37

    Trafiłam na Twojego bloga, kiedy bylam w ciazy 5 lat temu. Jeszcze wtedy czekałas na Janka. Uwielbiałam wpisy, porady, stylizacje Janka, ktore czasem “ściagałam” dla mojego Malego K. Ostatnio, kiedy wrzuciłas zdjecie z brzuszkiem… az mi serce z radosci podskoczyło. Po 5 latach znowu jestesmy “razem” w ciazy. Tez jestem po 30 i temat chorob genetycznych dzwoni mi w glowie. Obawy, o których nie da sie nie myslec. Zyczę Tobie (i sobie) pieknego czasu! Mnie “trudny” poczatek troche sie przedluża, ale mam nadzieje, że w końcu coreczka mi odpusci! I wiesz co… uważam, że 5 lat roznicy jest idealna. Janek juz bardzo świadomy co sie dzieje, mniemam że jest bardzo troskliwy bedzie troskliwym starszym bratem, ktory przyniesie pieluszkę❤ Wszystkiego dobrego, dbaj o sobie, wygladasz bardzo ładnie! ❤🥰

    1. Izabela

      16 maja 2020 at 21:36

      Jak mi miło czytać, że jesteście ze mną od 5 lat! Dziękuję!!! A dodatkowo teraz razem możemy cieszyć się brzuszkowym czasem! Gratuluję córeczki! Co do różnicy wieku- Janek będzie zdecydowanie pomocny! Dokładnie tak jak piszesz- troskliwy starszy brat. W końcu każdy marzy o starszym bracie 😀 Jednak nie wiem, czy te 5 lat pozwoli nawiązać wspólny język i dzielić zainteresowania. Cicho na to liczę i będziemy starać się, aby tak było 🙂 Prawda jest taka, że dużo łatwiej będzie mi samej (bo dziadkowie daleko, a mąż w pracy) z dwójką dzieci, kiedy jedno jest właściwie samodzielne. Wystarczy podać talerz do stołu lub wskazać, które dzisiaj ma ubrać buty 😉 Dziękuję za taki wspaniały i pełen nadziei komentarz 🙂

  4. Ada

    16 maja 2020 at 20:26

    Witam, gratulacje dla rodziców 😊. Ja w marcu zostałam mamą po raz drugi, strasza córka ma 4 lata, więc podobna różnica jak u Pani😊.U mnie druga ciąża też była pełna optymizmu, a jak się dowiedziałam że będzie synek to już w ogóle 😊. Niestety życie pokazało co innego. Rodziłam 7 marca, nie było odwiedzin ani porodów rodzinnych. Było to dla mnie straszne że nikogo przy mnie nie będzie, ale dałam radę. Po wyjściu ze szpitala przedszkola pozamykane i córka musi zostać w domu. Mąż był ze mną tylko przez kilka dni,a potem sama z dwójką małych dzieci. Pierwszy miesiąc był straszny, ale jakoś przetrwliśmy i teraz dalej musimy dawać rade. Życzę Pani żeby urodziła w “lepszych” normalniejszych czasach i cieszyła się macierzyństwem bo pomimo wszystkiego jest to wspaniały czas.

    1. Izabela

      16 maja 2020 at 21:23

      Bardzo dziękujemy <3 Obecne miesiące zdecydowanie nie należą do łatwych. Tym bardziej jeśli chodzi o poród. Sama obawiam się, że rodzić będę musiała sama. Myślę też, że do sierpnia nie wrócą odwiedziny w szpitalach. Nie wiem, kiedy Janek powinien wrócić do przedszkola bo wciąż to jeszcze za wcześnie. Nie wiem jak będzie jak pojawi się już maleństwo... Jednak mam nadzieję, że będzie dobrze, nastawiam się optymistycznie i wierzę, że również przetrwamy 🙂 Dziękuję za komentarz. Ściskam mocno!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *